دسترسی ها

تو برام یه سرنوشتی
مهربون ترین سرشتی سایه بونی

تو کویر داغ غربتواسه من که پر شکستم آشیونی
دستای تو همیشه یه تکیه گاه بودی برام
توی دل تنگی های من یه پناه بودی برام

وقتی که پنجرها بسته می شن
دل آدم می گیره از همه چی خسته میشه
مثل یه درخت تنها دل من این جا غریبه
اما وقتی که تو باشی باغ مهربونه سبزه
پر از یاس و سیبه
چشمای تو سایه بونه یه نگاه گرم و ساده است
مثل سایه درختا توی امتداد جاده است
ای که آفتابی چشمات بیا اسممو صدا کن
من پر از شب و سکوتم من و با صبح آشنا کن
بیا اسممو صدا کن