دسترسی ها

باز هوایی شده… ای یارِ من

خواه نخواهی شده، ای یارِ من

باز مَرا، تا به کُجا میکــشی

باز کجایی شده؟! ای یاِر من

باز هوایی شده… ای یـارِ من

خواه؛ نخواهی؛ شده! ای یارِ من

وااای به حالِ دلِ بـیمار من

حالِ پریشان شده و زارِ من

کارِ مــن، از کار گذشت… ای صنم

روز و شب، اندوه مکن! بارِ من

گیسویِ انبوه، رَهـا میکنی

با منِ بیچاره؛ چه ها میکنی

هر چه شــب و روز، جَفا میکنی

سر خوشم، انگار وَفا میکنی

در صفِ بازارِ تو، من پیش تَر

نیشِ تو، از عقرب کج نیـش تر

میزنی، آتش من بیشتر

سَر خوشـی از روز و شب آزارِ من

بسته به گیسویِ تو، ایمانِ من

زُلف پریشــانِ تو و جانِ من

جانِ تو و حالِ پریشانِ من

وای رسید اسـت… کجا کارِ من؟!؟!