دسترسی ها

من خرابم ز غم یار خراباتی خویش             می زند غمزه او ناوك غم بر دل ریش

گر چلیپای سرزلف زهم بگشایند              بس مسلمان كه شود فتنه آن كافركیش

با تو پیوستم و از غیر تو ببرید دلم                 آشنای تو ندارد سر بیگانه خویش

به عنایت نظری كن كه من دلشده را             نرود بی مدد لطف تو كاری از پیش

آخر ای پادشه ملك و ملاحت چه شود             كه لب لعل تو ریزد نمكی بر دل ریش

     خرمن صبر من سوخته دل داد به باد        چشم مست تو كه بگشاد كمین از پس و پیش

حافظ از نوش لب لعل تو كامی كی یافت            كه نزد بر دل ریشش دو هزاران سرنیش

پرسش حافظ دل سوخته كن بهر خدا              نیست از شاه عجب گر بنوازد درویش